پست‌ها

نمایش پست‌هایی با برچسب ماهی

تازه‌ترین نوشته

جاده گم‌شده : قسمت ۱۸ : بورژوازیستی در حباب آهنین تورم به مناسبت سیزده‌به‌در رمضانی

تصویر
پوستر سی‌امین نمایشگاه بین‌المللی قرآن کریم در مصلی تهران انوار عظیم لزوما نشانه‌های خوش نیستند، گاهی باید از آن‌ها به تاریکی گریخت، تا اندک نوری یافت و جان بدان آرامش بخشید   اگر می‌خواهید با مجموعه جاده گم‌شده بیشتر آشنا بشوید، بهتر است به  قسمت ۰  نگاهی بیندازید. خبر برگزاری سی‌امین نمایشگاه قرآن به مناسبت ماه رمضان منتشر شده بود، که پسرخاله‌هایم با من تماس گرفتند و گفتند که به آن‌جا برویم. برنامه کوچکی که قرار بود داشته باشیم، با اضافه شدن خاله‌هایم و همسران و بچه‌های‌شان، و دایی و زن‌دایی‌ام تبدیل به یک دورهمی خانوادگی نسبتا بزرگ به مناسبت سیزده‌به‌در شد. من هم به «م.ح»‌ گفتم که ببینم چه می‌کند، و او گفت که اگر بتواند خودش را خواهد رساند. این بود که روز دوم نمایشگاه همگی به سوی آن شتافتیم. ( خبرگزاری بین‌المللی قرآن (ایکنا): «سی‌اُمین نمایشگاه بین‌المللی قرآن نقد و بررسی می‌شود» ) من و احمد پیش از این‌که دیگران از ماشین‌ها پیاده شوند و بیایند، رفتیم و کمی قدم زدیم و بخش‌های مختلف را به سرعت از نظر گذراندیم. محتوای نمایشگاه نسبت به سال‌های قبل بسیار کمتر شده بود و نشرهای کمتری حضور

جاده گم‌شده : قسمت ۱۵ : چند قدم با بستنی‌های سرراهی تا بهشت

تصویر
کلبه صورتی بستنی خوش‌مزه بین‌راهی لار ( تصویر از هوشیدر ایلدری در Google Maps ) لازم نیست همیشه به دنبال خاص‌ترین چیزها بگردیم؛ گاهی در معمولی‌ترین و شناخته‌شده‌ترین چیزها جادویی لذت‌بخش در انتظار ما نشسته است، که همه آن را می‌شناسند، و همه از آن لذت می‌برند   اگر می‌خواهید با مجموعه جاده گم‌شده بیشتر آشنا بشوید، بهتر است به  قسمت ۰  نگاهی بیندازید. گاهی لازم است به خودمان استراحتی بدهیم و فرصتی ایجاد کنیم تا فکرمان از کارهای معمول باز بماند. این فرصت، باعث می‌شود نگاه‌مان به هدفی که به سویش می‌رویم، و مسیری که انتخاب کرده‌ایم را از فاصله‌ای نه‌چندان دور، اما متفاوت، بررسی کنیم، و بعد با کمک نیروی خارق‌العاده خلاقیت، راهی بهتر و هدفی دقیق‌تر را انتخاب کنیم، یا با آرامشی بیشتر مسیر و هدف قبلی خود را دنبال کنیم. این بار، روایتی بسیار کوتاه از یک استراحت بین‌جاده‌ای دوست‌داشتنی را خواهیم خواند، که برای خانواده ما، بدل به سنتی ثابت شده است. استراحتی کوتاه که برای نگارنده این مجموعه نیز استراحتی کوتاه در نوشتن متن‌های بلند معمولش خواهد بود. *** مثل همیشه، وقتی داشتیم از خانه مادربزرگ و پدرب

جاده گم‌شده : قسمت ۱۴ : بازار روز محقر پرعطر نوشهر

تصویر
مسیری که ما از طریقش وارد بازار روز نوشهر شدیم (کدام‌یک از افراد حاضر در تصویر دستان‌شان را هم‌گام با جادوهای کهن تاب می‌دادند؟) ( تصویر از دانیال تکلو در Google Maps ) ای مسافر، گر به دنبال حیات در جستجویی، نیک بنگر که چگونه آن را در سراسر هستی پراکنده‌اند، و هر جایگه را پیشینیان قصه‌ای کهن بر ذرات وجودش انگاشته‌اند، که جز جادوشناسی روشن‌نگر، کس متوجه آن‌ها نخواهد شد   اگر می‌خواهید با مجموعه جاده گم‌شده بیشتر آشنا بشوید، بهتر است به  قسمت ۰  نگاهی بیندازید. برای اولین بار عازم نوشهر شده بودیم. جاهای دیدنی بسیار بودند، اما باید طوری برنامه‌ریزی می‌کردیم که طی سه-چهار روز بتوانیم جاهای زیادی را ببینیم، و در عین حال فرصتی هم برای استراحت کنار بگذاریم و از هوای تمیز و بی‌دغدغگی محیط سفر لذت ببریم. یک نفر عهده‌دار رانندگی، کمک‌راننده عهده‌دار تغذیه، و من عهده‌دار کتاب‌خوانی و سرگرم کردن افراد داخل ماشین بودم، و ما چندان «بی‌دغدغه» هم نبودیم. برای شخص من دغدغه دیگری هم وجود داشت، که همان پیدا کردن سوژه مناسب برای گزارش کردن و نوشتن درباره آن بود. سوژه‌های زیادی وجود داشتند، اما برای نوشتن