پست‌ها

نمایش پست‌هایی با برچسب زندان‌های ایران

تازه‌ترین نوشته

جاده گم‌شده : قسمت ۱۸ : بورژوازیستی در حباب آهنین تورم به مناسبت سیزده‌به‌در رمضانی

تصویر
پوستر سی‌امین نمایشگاه بین‌المللی قرآن کریم در مصلی تهران انوار عظیم لزوما نشانه‌های خوش نیستند، گاهی باید از آن‌ها به تاریکی گریخت، تا اندک نوری یافت و جان بدان آرامش بخشید   اگر می‌خواهید با مجموعه جاده گم‌شده بیشتر آشنا بشوید، بهتر است به  قسمت ۰  نگاهی بیندازید. خبر برگزاری سی‌امین نمایشگاه قرآن به مناسبت ماه رمضان منتشر شده بود، که پسرخاله‌هایم با من تماس گرفتند و گفتند که به آن‌جا برویم. برنامه کوچکی که قرار بود داشته باشیم، با اضافه شدن خاله‌هایم و همسران و بچه‌های‌شان، و دایی و زن‌دایی‌ام تبدیل به یک دورهمی خانوادگی نسبتا بزرگ به مناسبت سیزده‌به‌در شد. من هم به «م.ح»‌ گفتم که ببینم چه می‌کند، و او گفت که اگر بتواند خودش را خواهد رساند. این بود که روز دوم نمایشگاه همگی به سوی آن شتافتیم. ( خبرگزاری بین‌المللی قرآن (ایکنا): «سی‌اُمین نمایشگاه بین‌المللی قرآن نقد و بررسی می‌شود» ) من و احمد پیش از این‌که دیگران از ماشین‌ها پیاده شوند و بیایند، رفتیم و کمی قدم زدیم و بخش‌های مختلف را به سرعت از نظر گذراندیم. محتوای نمایشگاه نسبت به سال‌های قبل بسیار کمتر شده بود و نشرهای کمتری حضور

بیانیه مریم اکبری منفرد به مناسبت آغاز چهاردهمین سال حبس بی‌مرخصی و در تبعید خود…

تصویر
مریم اکبری منفرد (متولد ۲۳ آذر ۱۳۵۴) خانم مریم اکبری منفرد ، متولد ۱۳۵۴ در ایران، با اتهام به هواداری از سازمان مجاهدین خلق ، به عنوان زندانی سیاسی، از سال ۱۳۸۸ بازداشت و از سال ۱۳۸۹ به ۱۵ سال حبس محکوم گردید. پس از بازداشت در دی‌ماه ۸۸، او ۴۳ روز در سلول انفرادی نگه داشته شده و بدون دسترسی به وکیل، مورد بازجویی قرار گرفته بود. در نهایت در خرداد ۸۹ به اتهام «محاربه» حکم خود را دریافت کرد. یکی از اعضای خانواده او چنین گفته که علت محکومیتش، تماس تلفنی و ملاقات با خویشاوندانی که عضو سازمان مجاهدین خلق در عراق هستند، بوده است؛ اما از آن‌جا که دادنامه محکومیت او منتشر نشده است، هیچ سندی بر این حرف یا بر ضد آن وجود ندارد.  اما گروه‌های بسیاری در اصفهان و تبریز و شهرکرد، برای حمایت از او، بیانیه دادند و خواستار آزادی بی‌شرطش شدند. اما ماجرای اتهام او به هواداری از سازمان مجاهدین خلق زمانی حساس‌تر می‌شود که در سال ۱۳۹۵، او به همراه دو زندانی دیگر از زندان اوین، به نام‌های زهرا زهتابچی و صدیقه مرادی، طی نامه‌ای ، حمله به کمپ لیبرتی این سازمان را محکوم کردند؛ به طوری که در بخشی از نامه چنین آمد